ارزیابی عملکرد آسفالت گرم ساخته شده با خرده آسفالت و مسلح شده با الیاف پارافایبر

بازیافت آسفالت یکی از راهکارهای افزایش کارآمدی بودجه و سرمایه موجود در زمینه نگهداری و بهسازی شبکه راه ها بوده و همچنین موجب حفظ منابع طبیعی و صرفه جویی در هزینه ها می شود. اما در فرآیند تولید آسفالت داغ با استفاده از مصالح خرده آسفالت، درجه حرارت بالا موجب سخت تر شدن قیر و نیز تولید گاز های سمی شده که منجر به آلودگی زیست محیطی فراوانی می شود. با استفاده از تکنولوژی آسفالت گرم، ضمن کاهش دما، علاوه بر کاهش آلودگی های زیست محیطی و صرفه جویی در مصرف انرژی، شرایط بهتری برای کارگران در محیط کار به لحاظ درجه حرارت پایین تر و انتشار مواد سمی کمتر فراهم می گردد و نیز سبب کاهش میزان پیرشدگی قیر و کاهش سخت شدگی ناشی از اکسیداسیون قیر می شود. این پژوهش استفاده از دو تکنولوژی جهت کاهش هزینه و آلودگی زیست محیطی ناشی از تولید آسفالت و همچنین بهبود عملکرد آسفالت را ارزیابی نمود که یکی استفاده از آسفالت گرم با افزودنی کایوواکس و دیگری استفاده از خرده آسفالت در طرح مخلوط آسفالتی است. از الیاف پارافایبر نیز با مقادیر مختلف جهت بهبود خواص عملکردی آسفالت استفاده گردید. جهت مقایسه و بررسی عملکرد مخلوط های آسفالتی، آزمایش های مدول برجهندگی، خزش دینامیکی و خستگی انجام گردید. طبق نتایج به دست آمده، استفاده از خرده آسفالت موجب افزایش مدول برجهندگی و بهبود مقاومت در برابر تغییر شکل دایمی مخلوط می شود، که دلیل آن را می توان افزایش سختی مخلوط آسفالتی به واسطه افزودن خرده آسفالت دانست. با توجه به نتایج آزمایش خستگی، مشخص گردید که با اضافه کردن خرده آسفالت، عمر خستگی مخلوط، کاهش چشم گیری می یابد؛ اما با اضافه کردن الیاف پارافایبر، عمر خستگی بهبود قابل توجهی می یابد که به نظر می رسد مقاومت کششی و انعطاف پذیری بالای الیاف را می توان دلیل بهبود عملکرد خستگی مخلوط آسفالتی دانست. بدین ترتیب این امکان فراهم می شود که ضمن کاهش قابل ملاحظه هزینه ها و آلودگی های زیست محیطی، آسفالتی با عملکرد مناسب تولید نمود.