ارزیابی رفتار شالوده دایره ای مستقر بر بستر ماسه ای مسلح شده با ژئوسل

وجود بستر صلب نظیر سنگ سخت در زیر لایه های ماسه ای نسبتا نازک و استفاده از مسلح کننده های سه بعدی (ژیوسل) می تواند سبب بهبود قابل توجه رفتار و فشار باربری شالوده های سطحی گردد. در این مطالعه رفتار شالوده های دایره ای واقع بر خاک های ماسه ای نازک در حالت غیر مسلح و مسلح شده با ژیوسل مورد مطالعه قرار گرفته است. با انجام آزمون های بزرگ مقیاس، تاثیر ابعاد شالوده، ضخامت لایه ماسه ای و ژیوسل به صورت همزمان و مجزا بر میزان باربری و تغییر شکل ها بررسی شد. اثر تغییر در ضخامت لایه خاکی بر رفتار شالوده با ثابت در نظر گرفتن ابعاد و موقعیت بهینه برای ژیوسل ارزیابی گردید. بر طبق نتایج، بهبود ظرفیت باربری و کاهش نشست شالوده در هر دو حالت مسلح و غیر مسلح در شرایط با نسبت ضخامت لایه ماسه ای به عرض شالوده کمتر از دو مشاهده گردید. همچنین عمق اثرگذاری بستر صلب در هر دو حالت، حدود دو برابر عرض شالوده حاصل شد. ترکیب مسلح کننده ژیوسل و بستر صلب به ترتیب به عنوان عامل های محصور کنندگی جانبی و قایم، ظرفیت باربری و کاهش نشست در نقطه گسیختگی را به ترتیب تا 45% و 53% افزایش داد. نتایج این آزمون ها در تعریف ضرایب جدید برای بسط روابط کلاسیک ظرفیت باربری برای شالوده های واقع بر خاک های با ضخامت کم در حالت مسلح و غیر مسلح مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه دستاوردهای حاصل از این پژوهش با تحقیقات پیشین، سازگاری خوب آن ها را تایید نمود.