بررسی تطبیقی تزئینات نما؛ عاملی در درک مقیاس، عملکرد و بیان ساز ه ای (مطالعه موردی: دوره مدرن و پست مدرن)

تزیین، در درک مخاطب از مقیاس (ابعاد) بنا، عملکرد آن و راستای انتقال نیروها جایگاه ویژه ای دارد؛ به طوری که مقدار تزیین به کاررفته، محل قرارگیری و ارتباط با اجزاء بنا، آن را به عنصری تاثیرگذار در تاریخ معماری تبدیل کرده است. این موضوع که آیا تزیین می‎تواند در درک مخاطب نسبت به فهم عوامل فوق تاثیرگذار باشد، جای پرسش است. روش پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است. معماری مدرن اولیه، با داشتن رویکردی ارگانیک نسبت به تزیینات، موجب وحدت آن با مصالح شده است و در راستای افزایش بروز موثر سه شاخصه مدنظر این مقاله قرار دارد. در معماری مدرن اروپا، با حذف تزیینات بر وضوح مقیاس بنا، شفافیت عملکردی و وضوح در بیان سازه‎ای در اکثر آثار آن دوره تاکید شده است. در معماری پست‎مدرن، با قطع ارتباط پوسته تزیینی با فضای داخل و جهت‎گیری جداره تزیینی به محیط و تاثیر از آن، رویکردی متفاوت و برعکس نسبت به دو دوره قبل مشاهده گردید.