رویکرد آنتروپی به تنظیم جدول عمر، مطالعه موردی: جدول عمر ایران

تحلیل بقا و به ویژه برآورد توزیع بقا از موضوعات مهم در علوم آماری است. روش های پارامتری و ناپارامتری مختلفی برای برآورد توزیع بقا مطرح شده اند. در این ارتباط توزیع های بقای تیوریکی مشخص شده اند و پارامترهایشان به کمک روش هایی مانند برآوردگر حداکثر درست نمایی و برآوردگر بیزی به دست می آیند. از جمله روش های ناپارامتری نیز می توان به روش کاپلان مایر، رگرسیونی کاکس و جدول عمر اشاره کرد. علاوه بر این، یکی دیگر از مباحثی که در تحلیل بقا اهمیت زیادی دارد است طبقه بندی داده ها است که همواری و نیکویی برازش دو نیاز اساسی برای آن محسوب می شوند. از سوی دیگر در نظریه احتمال بر اساس عبارت تعریف شده ی پایه ای آنتروپی، دو مدل بهینه سازی یکی بر اساس اصل بیشینه آنتروپی (ME) و دیگری بر پایه اصل کمینه معیار کولبک-لیبلر (MKL) به منظور برآورد توزیع احتمال ارایه شده است. در این مقاله، رویکرد دو مدل بهینه سازی فوق را به برآورد توزیع بقا و توزیع احتمال به ویژه برای داده های طبقه بندی شده بررسی می کنیم. در این پژوهش ها علاوه بر بررسی مدل های پارامتریک، روش ناپارامتری جدیدی که یک تابع هدف ترکیب شده از دو اصل ME و MKL و یک ضریب برای اطمینان از درجه نیکویی برازش و هموارسازی برآوردها که نشان دهنده اولویت این دو شاخص در طبقه بندی داده ها است را به کار می بریم. ما از این روش برای برآورد توزیع احتمال مرگ و میر سن مشخص (ستون) در جدول عمر، استفاده می کنیم. در پایان به کمک این روش جدول عمر زنان و مردان ایران در سال 1390 (ه.ش) را تنظیم می کنیم.