ارتباط میان استقامت مرکزی و تعادل ایستا در ورزشکاران مرد اسکی اسنوبرد

چکیده

اسکی از ورزشهای زمستانی پرطرفدار در سرتاسر جهان است که خطر سقوط و افتادنها در این ورزش بسیار بالا است. نتایج تحقیقات نشان میدهند ضعف تعادل یکی از مهمترین عوامل خطر افتادن و در پی آن افزایش احتمال وقوع آسیبها به حساب م یآید. از این رو درپیشگیری و کاهش این آسیبها هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین استقامت مرکزی و تعادل ایستا در ورزشکاران اسکی اسنوبردبود.

با توجه به محدودیت در گزینش آزمودنیها، نمونه آماری این تحقیق شامل 40 نفر از ورزشکاران مرد با حداقل 6 فصل سابقه ی فعالیتدر اسکی اسنوبرد بود (میانگین سن 30 / 3 ± 85 / 26 سال، قد 08 / 6 ± 45 / 180 سانتیمتر، وزن 14 / 6 ± 86 / 79 کیلوگرم و سابقه ورزشی 53 / 4±70/12 فصل). آزمودنیها به صورت غیرتصادفی و هدفدار انتخاب شدند. در این پژوهش، استقامت مرکزی به وسیله پروتکل استقامتمک گیل (2007)شامل آزمونهای استقامت فلکشن تنه، اکستنشن تنه و فلکشن جانبی تنه اندازه گیری شد و برای ارزیابی تعادل ایستا از آزمون لکلک استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفتند(05 / 0˂P)

نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین استقامت مرکزی و تعادل ایستا ارتباط معنیداری وجود دارد(05 / 0˂P)

با توجه به ارتباط معنیدار میان استقامت مرکزی و تعادل ایستای ورزشکاران اسکی اسنوبرد و اهمیت تعادل در این رشته ورزشی،تقویت استقامت عضلات مرکزی برای بهبود تعادل ایستای اسنوبرد بازان در کنار برنامه های تمرینی دیگر ضروری به نظر میرسد.