دامپزشکی و حرفه پرورش دام‎های مولد غذا در عصر ردپاها و سلامت یک‎پارچه: راهبردی توصیفی

جهان فعلی که دنیایی است پویا و دردگرگونی دایمی، ضرورتا نیازهای جدیدی را در سطح جامعه ایجاد کرده تاثیرات ژرفی بر اکوسیستم‎ها، فرهنگ‎ها و حرفه‎ها نهاده است. بی‎توجهی به نیازها و پی‎آمدهای محیطی مرتب در حال تغییر، ممکن است اثرات مخربی برای تمامی جنبه‎های حرفه دامپزشکی داشته باشد. با افزایش ارتباطات جهانی، چند مفهوم خلق شده است که حرفه دامپزشکی باید آن‎ها را در مشی خود لحاظ نماید، در غیر این صورت، بروز برخی ناپایداری‎ها هم در حرفه و هم در جامعه غیر قابل اجتناب خواهد بود. در این نوشتار، این مفاهیم جدید نقادانه تحلیل خواهد شد و یک سیمای ترکیبی با دورنمایی یکپارچه ارایه خواهد شد تا به ضرورت‎های لازم برای نیل به موفقیت اقتصادی حرفه‎های فعال در حوزه پرورش دام‎های مولد غذا و همچنین نقش پیچیده‎ای که دامپزشکی باید در آینده برعهده بگیرد، اشاره خواهد شد. مفهوم اول، آموزش دامپزشکی متحول است که سازمان جهانی بهداشت دام در 2009 آن را ارایه نمود تا مشخصات لازم برای یک دامپزشک با صلاحیت را توصیف نماید، مشخصاتی که دامپزشک نوین را قادر می‎سازد تا به نیازهای داد و ستد و تجارت مدرن پاسخ دهد و خود را با آن منطبق کند. مفهوم دوم سلامت یکپارچه است که دورنمایی از یک بهداشت یکپارچه و همه شمول را ارایه می‎کند، به نوعی که اگر حروف کلمه سلامت Health را به عنوان “سرنام” در نظر بگیریم، H نشانه انسان، E نشانه اکوسیستم، A نشانه حیوانات، L و T به معنی زیستن با هم دیگر، و H آخر به معنی در”در هماهنگی” است. سومین مورد، “تیوری آب مجازی” است که کل آب مصرفی در روند هر فعالیت را با مفهوم رد پای آب اندازه می‎گیرد. مطابق این تیوری، برای تولید هر کیلوگرم شیر و گوشت، به ترتیب 1،000 و 15،500 لیتر آب مصرف می‎شود. مفهوم آخر، “ردپای کربنی” است که میزان ورود گازهای گلخانه‎ای به جو را بر اساس معادل دی اکسید کربنی که از طریق فعالیت‎های انفرادی، رویدادها، سازمان‎ها، خدمات، مکان‎ها، محصولات یا صنایع وارد اتمسفر می‎شود را بیان می‎کند. نقش خطیر حرفه دامپزشکی و مسئولیت آن در یکپارچه نمودن این چهار مفهوم، موضوع بحث در این مقاله است.