بررسی اثر گالیک اسید بر رشد گل جالیز و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum)

گل جالیز علف هرز انگلی است که باعث کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی ازجمله گوجه فرنگی می شود. هدف از این پژوهش، ایجاد ممانعت در برقراری ارتباط بین میزبان و انگل توسط ترکیبات بازدارنده مانند گالیک اسید می باشد. در پژوهش حاضر گالیک اسید در 3 غلظت 0،1 و 3 میلی مولار و در سه دوره زمانی 20، 25 و 30 روز پس از کاشت نشاء گوجه فرنگی در خاک حاوی بذور گل جالیز به ریشه گیاه اعمال گردید. آزمایش در قالب فاکتوریل و بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که گالیک اسید 3 میلی مولار در 25 و 30 روز پس از کاشت باعث کاهش رشد گل جالیز شده است. گالیک اسید (1 میلی مولار) باعث افزایش معنی دار پروتئین برگ و کاهش معنی دار پروتئین ریشه گردید. در 25 روز پس از کاشت، گالیک اسید (1 میلی مولار) باعث افزایش معنی دار فعالیت آنزیم کاتالاز برگ شده و فعالیت آنزیم کاتالاز ریشه را کاهش معنی داری داده است. در 30 روز پس از کاشت، غلظت 3 میلی مولار گالیک اسید باعث افزایش معنی دار فعالیت آسکوربات پراکسیداز برگ و ریشه آنزیم آسکوربات پراکسیداز شده است. غلظت 3 میلی مولار گالیک اسید باعث افزایش معنی دار محتوای فنل و آنتوسیانین برگ شده است. به نظر می رسد، گالیک اسید به عنوان یک ترکیب فنلی مهم، جوانه زنی و یا اتصالات جوان گل جالیز به گیاه میزبان را کنترل می کنند و در بازدارندگی رشد گل جالیز نقش موثری داشته باشد.