بررسی اثر روش های کاربرد سلنات سدیم بر بنفشه زینتی (Viola wittrickiana cv. Queen Yellow Bee) در شرایط تنش شوری

یکی از فاکتورهای محیطی محدودکننده کشت و پرورش گل بنفشه، شوری است. این تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات سال 1398 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سلنات سدیم (0، 002/0، 004/0 و 008/0 میلی گرم در لیتر)، روش کاربرد سلنات سدیم (محلول پاشی و کاربرد خاکی) و تنش شوری (0، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش معنی دار ارتفاع گیاه، تعداد گل، قطر ساقه، قطر گل، وزن تر و خشک گل، وزن تر و خشک ریشه، کلروفیل a و  bشد. در شوری 6 دسی زیمنس بر متر در صورت کاربرد سلنات سدیم در خاک نسبت به شاهد (عدم مصرف سلنات سدیم) وزن تر و خشک گل را به ترتیب 34/11 و 39/10 درصد افزایش یافت درحالیکه مصرف سلنات پتاسیم به صورت محلول پاشی باعث افزایش 10/25 و 41/25 درصدی وزن تر و خشک گل بنفشه زینتی شد. در شوری 6 دسی زیمنس بر متر با کاربرد سلنات سدیم به میزان 008/0 میلی گرم بر لیتر نسبت به عدم کاربرد آن کلروفیل a 93/12 درصد افزایش یافت. در تنش شوری 6 دسی زیمنس بر متر در صورت کاربرد سلنات سدیم به میزان 008/0 میلی گرم بر لیتر نسبت به عدم کاربرد آن میزان آنزیم سوپراکسید دیسموتاز 13/26 درصد کاهش یافت. تنش شوری سبب افزایش میزان کلر و سدیم اندام هوایی و ریشه و کاهش پتاسیم شد. کاربرد سلنات سدیم به روش محلول پاشی به میزان 008/0 میلی گرم در لیتر سبب بهبود رشد بنفشه زینتی شد.