اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی و استرس شغلی تکنسین های فوریت پزشکی

تکنسین های فوریت پزشکی به دلیل مواجهه با شرایط اورژانسی بیشتر در معرض استرس شغلی قرار می گیرند. لذا پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی برنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، به شیوه گروهی بر کیفیت زندگی و استرس شغلی تکنسین های فوریت پزشکی انجام شد.

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه تکنسین های فوریت پزشکی شهر اصفهان در سال 1398 تشکیل داده بودند که از این تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بر اساس ملاک های ورود به پژوهش، و به شیوه تصادفی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهن اگاهی 8 جلسه 120 دقیقه ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی وار، کاسینسکی و کلر (1996) و مقیاس استرس شغلی کاهن، ولف، کویین، اسنوک و روزنتال (1964) بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 

مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به افرایش میانگین نمرات کیفیت زندگی تکنسین های فوریت پزشکی در گروه آزمایش نسبت به کنترل شد (05/0P< ،77/55F=). همچنین نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد مداخله کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به کاهش میانگین نمرات استرس شغلی (05/0P< ،70/12F=) در تکنسین های فوریت پزشکی شد.

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج پژوهش، آموزش مهارت های کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی با ترغیب افراد به تمرین مکرر و توجه متمرکز روی جسم و ذهن، می تواند تکنسین های فوریت پزشکی را از اشتغال ذهنی با افکار تهدیدی و نگرانی در مورد عملکرد شغلی رها سازد و در افزایش کیفیت زندگی آنان موثر باشد.