تدوین مدل ساختاری برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، اشتیاق به مدرسه و احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه با واسطه گری انگیزش پیشرفت تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس اشتیاق تحصیلی، اشتیاق به مدرسه و احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه با واسطه گری انگیزش پیشرفت تحصیلی انجام شد.

روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که در قالب مدل تحلیل مسیر انجام شد. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه مناطق 2 و 5 شهرستان تهران تشکیل داد. برای تعیین حجم نمونه از اصول تعیین حجم نمونه در مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد و تعداد 604 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند که گزینش آن‌ها با استفاده از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای صورت گرفت. جمع آوری داده ها براساس پرسشنامه های انگیزش پیشرفت، پرسشنامه اشتیاق تحصیلی، پرسشنامه اشتیاق به مدرسه، پرسشنامه احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه و معدل کل درسی دانش آموزان صورت گرفت که ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ها به ترتیب 83/0، 80/0، 72/0 و 86/0 به دست آمد و روایی صوری و محتوایی آن‌ها با استفاده از نظر متخصصان تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک دو نرم افزار SPSS و AMOS صورت پذیرفت.

نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مدل پژوهش در کل به صورت قابل قبول و عالی با داده های جمع آوری شده برازش دارد و مدل مفهومی تحقیق تایید شد. بر اساس نتایج به دست آمده همه ضرایب مستقیم و کل بین متغیرهای مستقل با انگیزش پیشرفت تحصیلی در مدل از نظر آماری معنادار هستند و پنج ضریب مسیر اصلی بین متغیر های موجود در مدل در سطح 05/0 معنادار هستند.

یافته های به دست آمده نشان داد که ضریب مسیر بین اشتیاق تحصیلی و اشتیاق به مدرسه با پیشرفت تحصیلی در مدل از لحاظ آماری معنادار نیست اما در خارج از مدل ضرایب مسیر بین اشتیاق تحصیلی و اشتیاق به مدرسه با پیشرفت تحصیلی معنادار است.