شناسایی و مدل سازی گنبد نمکی در داده های لرزه ای با استفاده از گرادیان بافت سه بعدی

به دلیل ساختار پیچیده گنبدهای نمکی که با تغییرات شدید سرعتی همراه است، تعیین محدوده گنبدهای نمکی برای افزایش دقت تصویر سازی زیرسطحی لرزه ای در مناطق حاوی آنها از اهمیت بسزایی برخوردار است. همچنین با توجه به کاربردهای متعددی که این ساختارهای دیاپیر شکل در صنایع مختلف می توانند داشته باشند، تعیین محدوده این ساختارهای نمکی، یکی از چالش های پیش روی پردازشگران و مفسران داده های لرزه ای است. نشانگرهای بافتی لرزه ای، یکی از ابزارهای لرزه ای متداول برای این منظور هستند. انواع مختلفی از نشانگر های بافتی معرفی شده اند که هرکدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و نتایج به کارگیری آنها با عدم قطعیت (معمولا زیاد) همراه است. نشانگر گرادیان بافت یکی از نشانگر های بافتی است که بر مبنای محاسبه کمی تغییرات بافت استوار است و به راحتی مرز تغییرات بافتی را مشخص می کند. پس از تعیین مرز این تغییرات، با اعمال آستانه گذاری و دوتایی کردن نتیجه گرادیان بافت، می توان با ابزارهای ریخت شناسی و توسعه ناحیه ای و انتخاب یک نقطه مبنا به عنوان گنبد نمکی، محدوده گنبد نمکی را شناسایی کرد و مدل ساختاری آن را به دست آورد. نتایج اعمال روش روی مدل مصنوعی و یک داده لرزه ای نشان داد این نشانگر می تواند جایگزینی برای نشانگر های متداول جهت تفکیک بافت های مختلف و تعیین محدوده گنبد نمکی باشد.