عوامل مرتبط با تمایل به فرزندآوری در زنان مراجعه کننده به پایگاه های سلامت شهر اراک، سال 1398

فرزندآوری یکی از مولفه های مهم علم جمعیت است که نسبت به سایر پدیده های جمعیتی، از اهمیت بیشتری برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل مرتبط با تمایل به فرزندآوری در زنان انجام شد.

این مطالعه مقطعی بر روی 255 زن 45-18 سال شهر اراک با عدم تمایل به باروری در سال 1398 انجام پذیرفت. نمونه ها از 10 پایگاه سلامت که به صورت خوشه ای انتخاب شده بودند، جمع آوری شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه دموگرافیک و متغیر های مرتبط با تمایل به باروری بود. جهت بررسی عوامل مرتبط با تمایل به فرزندآوری از آزمون های تی مستقل و کای دو استفاده شد.

بر اساس نتایج، 9 درصد از زنان دارای مشارکت اجتماعی کم و 9/90 درصد متوسط و زیاد بودند و 8/9 درصد نیز وضعیت اقتصادی ضعیف و مابقی، متوسط و قوی بودند. 9/3 درصد شرکت کنندگان دارای رضایت زناشویی کم و مابقی در حد متوسط و زیاد بودند و 98 درصد مشکلات فرزندآوری را متوسط و زیاد گزارش کرده بودند. 8/38 درصد از نظر وضعیت جامعه پذیری جنسیتی، ضعیف و 2/61 درصد متوسط و قوی بودند. همچنین، 2/48 درصد از نظر تقدیرگرایی ضعیف بوده و مابقی متوسط و قوی بودند. 32 درصد دارای وضعیت مدگرایی ضعیف و 68 درصد در بازه متوسط و قوی بودند. همچنین نتایج نشان داد که تنها 4/0 درصد از زنان شرکت کننده در مطالعه از نظر وضعیت دینداری در وضعیت ضعیف قرار داشته و 4/11 درصد در بازه متوسط و 2/88 درصد نیز از نظر دینداری قوی بودند.

با توجه به اینکه کاهش رشد جمعیت در ایران یکی از مشکلات مهم کشور می باشد و اینکه نتایج تحقیق نشان می دهد زنانی که تمایل به فرزندآوری ندارند، مشارکت اجتماعی، وضعیت اقتصادی، رضایت زناشویی بالاتری دارند، نیاز است در پایگاه های سلامت به زنانی با این ویژگی ها، اهمیت فرزندآوری آموزش داده شود.