بررسی اثر اتمسفر اصلاح شده و دمای نگهداری بر ویژگی های کیفی توت فرنگی بسته بندی شده در فیلم پلی اتیلنی

توت‌فرنگی به دلیل حساسیت فراوان به عوامل قارچی عمر انباری بسیار کوتاهی دارد. کاربرد ترکیبات شیمیایی مصنوعی ضدقارچی به‌منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانیهای فراوانی به دنبال داشته است. به همین دلیل، استفاده از روش های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت میوه توت فرنگی در زمان نگهداری در انبار ضروری است. در این تحقیق تیمارهای توت‌فرنگی در فیلم پلی‌اتیلنی حاوی درصدهای مختلف گاز دی اکسیدکربن/ نیتروژن (65/35، 75/25، 85/15) بسته‌بندی شدند. نمونه شاهد تیمار توت‌فرنگی بسته‌بندی شده در پلی‌اتیلن بدون اتمسفر اصلاح‌شده بود. پس از بسته‌بندی تمامی تیمارهای توت‌فرنگی در دو دمای صفر و C15نگهداری شدند. آزمون‌های شامل آزمون‌های شمارش کپک، اندازه‌گیری میزان مواد جامدمحلول، سفتی بافت، میزان اسیدآسکوربیک، میزان آنتوسیانین و ارزیابی حسی برای توت‌فرنگی‌های بسته‌بندی شده، طی نه روز نگهداری روی تیمارها انجام شد. نتایج نشان داد میزان آنتوسیانین، آسکوربیک اسید و سفتی بافت، در کلیه تیمارها طی 9 روز نگهداری به‌صورت معنی‌داری (05/0 ≥p) کاهش یافت، ولی روند این کاهش در تیمارهایی که در اتمسفر اصلاح‌شده با غلظت بالاتر گاز دی‌اکسیدکربن بسته‌بندی و در دمای پایین‌تر نگهداری شده بودند، ملایم‌تر بود. با توجه به اینکه بالاترین میزان آنتوسیانین، آسکوربیک اسید و سفتی بافت در نمونه‌های توت‌فرنگی نگهداری شده در اتمسفر کنترل شده با 85 درصد گاز دی اکسید کربن و 15 درصد نیتروژن و دمای صفر C مشاهده شد، بنابراین تیمار مذکور بهعنوان تیمار برتر از نظر خواص کیفی و تغذیه‌ای توت‌فرنگی پس از 9 روز نگهداری انتخاب شد.