نقش محور مقاومت در تعامل گرایی امنیتی رژیم اشغالگر قدس و اعراب محافظه کار در جنوب غرب آسیا (2020-2010)

بررسی چگونگی نقش محور مقاومت در جنوب غرب آسیا که زمینه نزدیکی دو قطب متضاد منطقه- اعراب محافظه کار و رژیم اشغالگر قدس- شده است، می باشد.
برای انجام پژوهش حاضر از چارچوب نظریه امنیت کپنهاک و روش توصیفی - تحلیلی استفاده شده است.
پیروزی حزب الله در سال 2006 و حماس در سال 2008 بر رژیم اشغالگر قدس در مرحله اول، نگرانی شدیدی در دل رهبران آن رژیم و در مرحله دوم، سبب نگرانی محور محافظه کار از نفوذ محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران شد. از این رو، تضعیف محور مقاومت با ایجاد ایران هراسی و حزب الله در نظام بین الملل و جهان اسلام به عنوان عامل مشترک این دو قطب شد.
بحران 2011 سوریه مهمترین عامل در تغییر رویه کشورهای محافظه کار عربی از سیاست تدافعی به تهاجمی با مسلح کردن گروه های تکفیری در سوریه در راستای تضعیف محور مقاومت و قطع شاهراه راهبردی آن و همخوانی مساله با راهبرد رژیم اشغالگر قدس، در نتیجه منجر به همکاری اطلاعاتی دو قطب متضاد هویتی در جهت تغییر وزن ژیوپلیتیکی جنوب غرب آسیا شده است.