تغییرات آدرنومدولین پلاسمایی،کسر تخلیه بطنی و حاصلضرب دوگانه استراحتی، متعاقب تمرینات توانبخشی تناوبی و تداومی پس از عمل جراحی بای پس شریان کرونر

 زمینه و هدف:

 آدرنومدولین از نشانگر های مهم قلبی عروقی است که، بر عملکرد دستگاه گردش خون اثر گذار می باشد. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر برنامه های توانبخشی تمرین هوازی تناوبی و تداومی بر میزان آدرنومدولین پلاسمایی، درصد کسر تخلیه بطنی (EF) و حاصلضرب دوگانه استراحتی (RPP) بیماران پس از عمل جراحی بای پس شریان کرونر (CABG) بود.

روش بررسی:

 36 بیمار POST CABG (27 مرد و 9 زن) به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین تداومی و تناوبی (3 جلسه تمرین در هفته، به مدت 8 هفته) با شدت های به ترتیب 65 تا 80% و 80 تا 95% ضربان قلب ذخیره جایگذاری شدند.از نمونه گیری خونی و روش الایزا برای سنجش آدرنومدولین پلاسمایی و از اکوکاردیوگرافی برای سنجش کسر تخلیه بطنی و از فشارخون سنج دیجیتال برای اندازه گیری حاصلضرب دوگانه استراحتی (RPP) استفاده شد. همچنین تجزیه و تحلیل آماری نیز به وسیله آزمون های t زوجی و تحلیل واریانس یک راهه انجام شد

یافته ها :

در هر دوگروه تمرینی میزان آدرنومدولین و حاصلضرب دوگانه کاهش و میزان کسرتخلیه بطنی افزایش داشت . اما این تغییرات تنها در گروه تمرین تناوبی معنی دار بود (P≤0.05). همچنین تفاوت های بین گروهی در مورد آدرنومدولین معنی دار نبوداما در مورد متغیرهای عملکردی به نفع گروه تمرین تناوبی معنی دار بود (P≤0.05).

نتیجه گیری:

 تفاوتی بین تاثیر تمرین تناوبی و تداومی بر آدرنومدولین پلاسمایی وجود ندارد. با این حال ، تاثیر تمرین تناوبی بر بهبود عملکرد قلبی عروقی بعد از عمل جراحی CABG بیشتر از تمرین تداومی است.