رتبه بندی شاخص های هم کنش پذیری سیستم های اطلاعاتی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی سال 1399

هدف پژوهش حاضر رتبه بندی شاخص های هم کنش پذیری سیستم های اطلاعاتی دانشگاهی در دانشگاه آزاد اسلامی است.

پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری خبرگان حوزه فناوری اطلاعات و سیستم های اطلاعاتی واحدهای بزرگ، بسیار بزرگ و جامع دانشگاه آزاد اسلامی به تعداد 25 نفر بودند که در تحلیل دلفی به روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه مقایسه زوجی برای شاخص های فنی (8 زیرشاخص)، معنایی (9 زیرشاخص) و فرایندی (8 زیرشاخص) در طیف 9 درجه ای جمع آوری شد که روایی آن به شکل صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ (834/0=α) تایید شد.

یافته ها نشان داد که معیارهای برتر شاخص فنی، به ترتیب قابلیت تعامل و تبادل داده با سیستم های اطلاعاتی (F1) (000/1) ، ذخیره اطلاعات در فرمت استاندارد (F3) (9664/0) و امکان اتصال و استفاده از سیستم های پشتیبان تصمیم (F2) (9592/0)؛ معیارهای برتر شاخص معنایی قابلیت کدینگ علایم آموزشی و دانشگاهی (M1) (000/1)، قابلیت تعامل با انواع سیستم ها مستقل از زبان برنامه نویسی (M2) (9655/0) و استفاده از اصطلاحات و کدهای استاندارد (M3) (9557/0) و معیارهای برتر شاخص فرایندی به ترتیب شامل سازوکار اطلاع رسانی در مورد ارایه و به روزرسانی (FR1) (000/1)، سازماندهی پویا و انعطاف پذیر(FR3) (9588/0) و سازوکار تغییر و انعطاف برای به روزرسانی سرویس (FR4) (9585/0) هستند.

هم کنش پذیری فنی و زیرمعیارهای آن مهم ترین و تاثیرگذارترین شاخص است. وقتی که شاخص فنی مبنا قرار می گیرد، شاخص های معنایی و فرایندی تاثیر بیشتری در رسیدن به الگوی هم کنش پذیری ایفا می کنند.