بررسی بی قاعدگی نوسان پذیری غیرسیستماتیک

این مقاله، بررسی قیمت گذاری نوسان پذیری غیرسیستماتیک در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. همچنین بررسی می شود که آیا توضیحات بیان شده در ادبیات برای بی قاعدگی قیمت گذاری نوسان پذیری غیرسیستماتیک در بازارهای توسعه یافته، برای شواهد تجربی مشاهده شده در بورس اوراق بهادار تهران نیز برقرار است.

برای محاسبه نوسان پذیری غیرسیستماتیک شرکت هایی که حداکثر یک روز معاملاتی طی هر ماه دارند حذف شدند. نمونه نهایی شامل 48 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1387 لغایت 1398 شد. برای بررسی فرضیه های پژوهش، مدل سه عاملی فاما-فرنچ (1993)، روش مرتب سازی یک طرفه پورتفوی برمبنای نوسان پذیری غیرسیستماتیک، روش مرتب سازی دوطرفه پورتفوی برمبنای نوسان پذیری غیرسیستماتیک و پنج عامل ریسک، و نیز رگرسیون های مقطعی فاما-مک بث (1973)، مورد استفاده قرار گرفته است.

بیانگر وجود یک رابطه قویا مثبت بین نوسان پذیری غیرسیستماتیک و بازده مورد انتظار است. این نتیجه گیری بعد از کنترل اثر سه عامل ریسک فاما-فرنچ (بازده مازاد بازار، اندازه، و ارزش)، معکوس بازده کوتاه مدت، ترجیحات برای بازده حدی مثبت، و مومنتوم (کارهارت، 1997)، همچنان برقرار است.

بی قاعدگی نوسان پذیری غیرسیستماتیک در بورس اوراق بهادار تهران وجود ندارد؛ بنابراین، سرمایه گذاران می باید نوسان پذیری غیرسیستماتیک را نیز در تصمیم گیری های سرمایه گذاری مدنظر داشته باشند. بعلاوه، توضیحاتی که در ادبیات بیان شده است، برای شواهد بدست آمده در بورس اوراق بهادار تهران مبنی بر صرف مثبت نوسان پذیری غیرسیستماتیک، پذیرفتنی نمی باشد.

در ادبیات، بی قاعدگی نوسان پذیری غیرسیستماتیک عمدتا برای بازارهای توسعه یافته و در حال توسعه مورد بررسی قرار گرفته است. بالاخص اینکه توضیحات بیان شده در ادبیات در مورد وجود بی قاعدگی نوسان پذیری غیرسیستماتیک در بازارهای توسعه یافته، تاکنون برای بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسی قرار نگرفته است. بر این اساس، در پژوهش پیش رو هدف پرکردن این شکاف برای گسترش ادبیات پیرامون بورس اوراق بهادار تهران است.