تحلیل گفتمان انتقادی شما که غریبه نیستید براساس رویکرد نورمن فرکلاف

تحلیل گفتمان انتقادی روشی تازه است که زبان را به عنوان شکلی از کارکرد اجتماعی بررسی و بر بازتولید قدرت اجتماعی به وسیله متن تاکید دارد. ازآنجاکه قدرت حاکم بر هر جامعه ای گفتمان آن جامعه را شکل می دهد، این رویکرد می تواند در مطالعه چگونگی پیوند آثار ادبی با قدرت مسلط بر جامعه موثر واقع شود. نوشتار پیش رو بر آن است تا براساس رویکرد فرکلاف، به تحلیل گفتمان انتقادی داستان شما که غریبه نیستید اثر هوشنگ مرادی کرمانی بپردازد. گفتمان های غالب در این داستان طنز، فقر، خرافات، بومی گرایی، بی سوادی و ترس و تنهایی است. در پژوهش حاضر گفتمان بی سوادی بررسی شده؛ بدین منظور متن در سه لایه توصیف، تفسیر و تبیین تحلیل شده است. برای این منظور، ابتدا در سطح توصیف انتخاب واژگان، دستور زبان، انسجام متن، هم نشینی کلمات، ضمایر، جملات معلوم و مجهول و جنبه های استعاری بررسی شده و سپس در بخش تفسیر، بافت موقعیتی، نوع گفتمان، قدرت کلام، بینامتنیت و نظم گفتمانی داستان مطالعه شده و درنهایت در سطح تبیین، به تحلیل متن، به عنوان جزیی از روند مبارزه اجتماعی در ظرف مناسبات قدرت پرداخته شده است.