تحلیل و دسته بندی روش های تحویل و توزیع آب بر حسب درخواست در شبکه های آبیاری

انتخاب روش توزیع و تحویل آب یکی از پارامترهای مهم و اساسی در طراحی شبکه های آبیاری محسوب می شود که نقش تعیین کننده ای در انعطاف پذیری و بهبود بهره وری آب دارند. روش های توزیع و تحویل آب با توجه به مدیریت عوامل تحویل آب می توانند به روش های تحویل گردشی، بر حسب درخواست و برحسب تمایل تقسیم شوند. از میان این روش ها، روش بر حسب درخواست (توافقی) به عنوان یک روش مشارکتی علاوه بر ارتقاء انعطاف پذیری و عدم نیاز به زیرساخت های پرهزینه در مقایسه با روش های برحسب تمایل، در شبکه ها با بهره برداری دستی قابل اجرا است. بسته به دامنه تغییرات مجاز عوامل تحویل، محدودیت های اعمال شده بر درخواست زارعین و نحوه حصول توافق میان مدیران شبکه و زارعین تنوع قابل توجهی از روش تحویل توافقی ایجاد می شود. هر یک از روش های مذکور، تاثیر مستقیمی بر چگونگی مدیریت و عملیات بهره برداری شبکه دارد، که ضرورت طبقه بندی آنها را برای سهولت برنامه ریزی عملیات بهره برداری ایجاب می کند. تا کنون مبانی مدونی برای دسته بندی روش های تحویل برحسب درخواست، و طبقه بندی آنها ارایه نشده است. در این تحقیق اطلاعات برخی از شبکه های آبیاری در داخل و خارج از کشور که با روش برحسب درخواست در حال بهره برداری هستند، جمع آوری شده است. باتحلیل اطلاعات و بررسی های انجام شده، مبانی روش های برحسب درخواست تدوین، و طبقه بندی آن ها صورت گرفت. با توجه به تغییرات عوامل تحویل، و چگونگی حصول توافق، روش های تحویل توافقی به سه دسته با انعطاف پذیری حداکثر، متوسط، و حداقل تقسیم شده اند.