بررسی ویژگی های کیفی، بافتی و حسی پنیر سفید ایرانی کم چرب حاوی مخلوط صمغ دانه ریحان با زانتان و گوار

به علت روند رو به رشد تقاضا برای ترکیبات طبیعی و با سازگاری زیستی، کاربرد هیدروکلوییدها در صنایع غذایی درحال افزایش است. ویژگی های فیزیکوشیمیایی هیدروکلوییدها به شدت به وزن مولکولی و ساختار شیمیایی آن وابسته است. اثر استفاده از مخلوط هیدروکلوییدهای صمغ دانه ریحان با زانتان و گوار بر ویژگی های کیفی، بافتی و حسی پنیر سفید ایرانی کم چرب مورد بررسی قرارگرفت. در این پژوهش آزمایشگاهی نمونه های پنیر سفید ایرانی با غلظت های متفاوت مخلوط هیدروکلویید (صفر، 25/0، 50/0 و 75/0 گرم به ازای هر کیلوگرم شیر) در سه تکرار تهیه گردید تا اثر آن بر ویژگی های بافتی و کیفی فراورده بررسی شود. آزمون های مورد بررسی شامل رطوبت، چربی، پروتئین، pH، ارزیابی حسی و ویژگی های بافتی بود. نتایج نشان داد که افزایش غلظت مخلوط حاوی صمغ گوار در تمام نمونه ها تاثیر نامطلوبی بر ویژگی های کیفی گذاشت به طوری که توسط ارزیابان حسی نامطلوب معرفی شد. ضمن اینکه از لحاظ بافتی نیز بسیار نرم بود و بافت جامد خود را تا حدی از دست داد. نمونه های حاوی صمغ زانتان دارای ویژگی های بافتی مناسب بودند. نتایج ارزیابی ویژگی های کیفی، بافتی و حسی نشان داد با استفاده از 075/0 درصد مخلوط صمغ دانه ریحان- زانتان در فرمولاسیون پنیر سفید ایرانی می توان پنیری با خواص حسی مطلوب و قابل پذیرش برای مصرف کنندگان تولید نمود.