مقایسه بازده سیستم سه گروه-هتروتیکی (TriHG) و دو گروه-هتروتیکی سنتی (DiHG) برای اصلاح هیبرید ذرت

تعیین گروه هتروتیک لاین های ذرت کمک زیادی به افزایش کارآیی برنامه های اصلاح ذرت مبتنی بر تولید هیبرید کرده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف مقایسه کارآیی برنامه اصلاح ذرت با سیستم سه گروه-هتروتیکی (TriHG) شامل گروه های هتروتیک Lancaster Sure Crop (LSC)، Reid Yellow Dent (RYD) و CIMMYT و سیستم دو گروه-هتروتیکی سنتی (DiHG) شامل گروه های هتروتیک RYD وLSC، انجام گرفت. برای دستیابی به این هدف، بازده خصوصی برنامه اصلاحی (SBE) و بازده عمومی برنامه اصلاحی(GBE) برای عملکرد دانه برآورد شدند. هفت لاین سازگار با منشاء نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری با چهار تستر در قالب طرح تلاقی لاین × تستر تلاقی داده شدند. سیستم TriHG در مقایسه با سیستمDiHG  بازده خصوصی برنامه اصلاحی را بدون کاهش محسوس در بازده عمومی، 28 درصد افزایش داد. به نظر می رسد که در برنامه اصلاح ذرت مبتنی بر تولید هیبرید، استفاده از سه تستر با یک تستر از هر یک از گروه های هتروتیک RYD، LSC وCIMMYT  در مناطق معتدل کارآمدتر از سیستم DiHG باشد. لذا توصیه می گردد جهت افزایش کارآیی برنامه های اصلاح ذرت در کشور، از سیستم TriHG استفاده شود.