ارزیابی قابلیت داده های سنجش از دور در تهیه نقشه فرسایش بادی استان اصفهان با استفاده از مدل IRIFR

فرسایش بادی و مدیریت آن همواره یکی از مباحث مهم مناطق خشک بوده است. بنابراین ، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی قابلیت داده های سنجش از دور در پهنه بندی این فرآیند بر اساس عوامل فرسایش بادی مدل IRIFR در استان پهناور اصفهان انجام شد. به این منظور عامل های مختلف شامل پستی و بلندی زمین، سرعت باد، دشت ریگی، پوشش گیاهی، رطوبت خاک، پراکنش نهشته های بادی، کاربری و مدیریت اراضی از تصاویر ماهواره ای مودیس، لندست و مدل رقومی ارتفاع شاتل فضایی استخراج و با استفاده از منطق فازی تلفیق شد. سپس، صحت نقشه فرسایش بادی به دست آمده توسط نقشه فرسایش بادی موجود با استفاده از 200 نقطه تصادفی و ماتریس خطا ارزیابی شد. نتایج نشان داد که فرسایش بادی، بیشتر در شهرستان های نایین، آران و بیدگل، اردستان و اصفهان غالب است. مطابق نقشه فرسایش بادی تولید شده در این پژوهش، کلاس های کم 26.3%، متوسط 56.9%، زیاد 11.8% و خیلی زیاد 5% از سطح منطقه مطالعاتی را تشکیل داده است. صحت کلی 73% نقشه تولید شده و نقشه زمینی موجود در منطقه مطالعاتی، مبین کارآیی مناسب داده های سنجش از دور در پهنه بندی فرسایش بادی است. بنابراین، با توجه به مزایای فراوان این داده ها می توان از روش ارایه شده برای پهنه‎ بندی و گزارش دهی وضعیت فرسایش بادی در مقیاس های مختلف مکانی و زمانی در بخش های اجرایی استفاده کرد.