روایت اعضاء از سرمایه اجتماعی در تشکیل و توسعه تعاونی های کارآفرینی زنان (بررسی آسیب شناسی تعاونی های کارآفرین زنان در شهرستان دامغان)

شناسایی و تقویت سرمایه اجتماعی در قالب ظرفیت های متنوع سازمان های مردم نهاد و عضویت های داوطلبانه سبب افزایش سطح همکاری اعضاء در گروه های اجتماعی و جامعه می شود. وجود میزان قابل قبولی از سرمایه ی اجتماعی موجب تسهیل کنش های اجتماعی می شود، به طوری که در مواقع بحرانی می توان از سرمایه ی اجتماعی به عنوان اصلی ترین منبع حل مشکلات و اصلاح فرایندهای موجود سود برد. پژوهش حاضر، با هدف کاربردی و برحسب روش گردآوری اطلاعات کیفی- تحلیل مضمون روایت اعضاء تعاونی ها از سرمایه ی اجتماعی در تعاونی ها است. نتایج حاصل از داده ها در 275 مفهوم، 9 مقوله اولیه و مقولات ثانویه «حاشیه رانی نهادی امر تعاون»، «کاهش مشارکت مداوم در بین اعضاء» و «ضعف عملکردی تعاونی ها» مورد بحث و تحلیل واقع شدند. سرآخر، این مقولات در مقوله ی هسته ی «ضعف تعامل اجتماعی و نهادی تعاونی ها» جای داده شدند. بر این اساس، آسیب های تعاونی در بعد درونی و بیرونی ناشی از ضعف تعامل اجتماعی بیرونی نهادی بوده و برای برطرف نمودن آنها لازم است توانمندسازی و حمایت نهادی انجام گیرد.