اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت نگر و تاثیر آن بر حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی بانوان فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان شهر تهران

امروزه کار اصلی روان شناسی مثبت گرا  اندازه گیری، فهمیدن و سپس بنا کردن توانمندی ها در انسان ها، ایجاد فضیلت های اجتماعی و در نهایت کمک برای هدایت شخص به سمت یک زندگی بهتر است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش روان شناسی مثبت نگر و تاثیر آن بر حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی بانوان فارغ التحصیل دانشگاه فرهنگیان شهر تهران انجام شد.

نوع این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری آن شامل تمامی بانوان فارغ التحصیل سال های 1396 و 1397 دوره کارشناسی رشته روان شناسی از دانشگاه فرهنگیان شهر تهران به تعداد 138 نفر بود. برای انتخاب جمعیت نمونه تعداد 40 نفر از بانوان مذکور که علاقه مند به شرکت در مطالعه بودند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم و وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های حافظه فعال و انعطاف پذیری شناختی  استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 90 دقیقه ای در معرض مداخله آموزشی روان درمانی با رویکرد روان شناسی مثبت نگر قرار گرفت. در حالی هیچگونه آموزشی برای گروه کنترل داده نشد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس و از نرم افزار Spss24 استفاده شد.

نتایج نشان داد که آموزش بسته روان درمانی مثبت نگر بر حافظه فعال موثر بود (0/001<p). علاوه بر این، آموزش بسته روان درمانی مثبت نگر بر انعطاف پذیری شناختی موثر بود (0/001<p).

بر اساس نتایج یافته های این پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که استفاده از بسته آموزشی تدوین شده روانشناسی مثبت نگر به عنوان روشی کارآمد برای افزایش حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی محسوب می شود.