پیش بینی کیفیت زندگی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بر اساس سبک های مقابله، حمایت اجتماعی و کژکاری جنسی با میانجی گری تاب آوری

 کیفیت زندگی بیماران مولتیپل اسکلروز متاثر از شرایط بیماری آنها است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی زنان مبتلا به ام اس بر اساس سبک های مقابله، حمایت اجتماعی و کژکاری جنسی با میانجی گری تاب آوری انجام شد.

پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که در قالب مدل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری، بیماران زن عضو انجمن های ام اس در سال 1399 بودند. 147 نفر به کمک روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارها شامل  پرسشنامه های کیفیت زندگی، تاب آوری، حمایت اجتماعی، سبک های مقابله ای و عملکرد جنسی بودند. داده ها به کمک نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج نشان داد که مدل کلی دارای برازش قابل قبول است.  مولفه های حمایت اجتماعی (p< 0.01)، راهبردهای مقابله ای مساله مدار (p<0.01)، و تاب آوری (p>0.01) با کیفیت زندگی همبستگی مثبت و معنی دار، و راهبرد حل مساله هیجان- مدار(P<0.01) و کژکاری جنسی (p<0.01)  با کیفیت زندگی رابطه منفی و معنی داری داشتند. سبک های مقابله (p<0.01) و حمایت اجتماعی (p<0.01) 0/48 از واریانس تاب آوری را پیش بینی کردند. همچنین نقش میانجی گری تاب آوری برای مولفه های سبک های مقابله، حمایت اجتماعی معنادار است، اما با توجه به عدم همبستگی کژکاری جنسی (p>0.05) با تاب آوری، برای این متغیر نقش میانجی گری ندارد، در مجموع متغیرهای درون زاد و برون زاد، 0/59 از تغییرپذیری کیفیت زندگی را پیش بینی و تبیین کردند.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر، باید تمهیداتی جهت افزایش حمایت اجتماعی، راهبرد مساله مدارانه حل مسایل و تاب آوری در بیماران مبتلا به ام اس اندیشیده شود تا کیفیت زندگی آنها در سطح بالاتری باشد.