تاثیر خودروهای خودران شخصی و اشتراکی بر روی انتخاب مد سفر با اهداف متفاوت با توجه به تغییرات سه متغیر زمان سفر، هزینه پارکینگ و هزینه بهره برداری (مطالعه موردی: شهر قم)

با توجه به پیشرفت های گسترده تکنولوژی در زمینه هوشمند سازی سیستم های حمل ونقل، پیش بینی می شود که خودروهای خودران1 بزودی به صورت گسترده ای وارد صنعت می شود و مولفه های مختلف تقاضا در حمل ونقل شامل زمان سفر، مد سفر2، ارزش زمان، وسیله-مسافت پیموده شده، هزینه پارکینگ3، هزینه بهره برداری4، استفاده کنندگان و غیره را تحت تاثیر قرار بدهند. لذا در این پژوهش، تلاش بر این است که تاثیرات این خودروها بر روی انتخاب مد سفر در شهر قم تعیین شود. برای انجام این کار، داده های مربوط به جمعیت مصنوعی، اشخاص، خانوار، نواحی ترافیکی، اطلاعات کاربری زمین و ماتریس های مقاومت بین نواحی مربوط به شهر قم، جهت پیش بینی تقاضا به صورت فعالیت مبنا وارد نرم افزار اکتیویتیسیم5 شد. در گام بعد جهت مشخص کردن تاثیرات خودروهای خودران بر روی انتخاب مد، برای سه متغیر زمان سفر، هزینه پارکینگ و هزینه بهره برداری که طبق پیش بینی ها و با استناد به مقالات معتبر، تغییرات گسترده ای را در زمان حضور این خودروها تجربه می کنند، بازه ای از تغییرات طی 10 مرحله در نظر گرفته شد و تغییرات حاصله در انتخاب مد سفر برای هر مرحله و هر هدف سفر به صورت جداگانه تجزیه وتحلیل شده اند. نتایج نشان می دهند که از بین سه متغیر ذکرشده، تغییرات هزینه پارکینگ بیشترین تاثیر را بر روی سهم مد خودروی خودران شخصی و تغییرات زمان سفر بیشترین تاثیر را بر روی مد خودروی خودران اشتراکی6 دارند