پیش بینی عدم قطعیت تغییرات فصلی بارندگی محدوده قم-کهک با استفاده از مدل های مختلف اقلیمی و مدل توسعه یافته هیبرید

در این تحقیق اثر تغییر اقلیم بر بارندگی با استفاده از پنج مدل اقلیمی AOGCM (HadCM3، CCSR-NIES، CSIRO-MK2، CGCM2 و GFDL R30) تحت سناریوهای انتشار A2 و B2 و مدل توسعه یافته هیبرید حاصل از این مدل ها براساس رویکرد بیزی، به منظور لحاظ کردن عدم قطعیت ها در آبخوان قم-کهک بررسی گردید. داده ها برای دوره های فعلی (2017-2001) و آتی (2069-2054) ریزمقیاس شدند. سپس با استفاده از معیارهای کارآیی این نتیجه به دست آمد که HadCM3 و CCSR-NIES نسبت به سایر مدل ها عملکرد بهتری دارند. با محاسبه سناریوهای تغییر اقلیم و لحاظ کردن عدم قطعیت ها، تغییرات فصلی بارش آتی با بارش مشاهداتی مقایسه شدند. روند تغییرات فصلی بارش محاسباتی با HadCM3 و CCSR-NIESو مدل توسعه یافته هیبرید تحت A2، در بهار و تابستان، منفی خواهد بود. بیش ترین کاهش بارندگی به میزان 14/45- درصد نسبت به دوره مشاهداتی بوده که مربوط بهHadCM3 در فصل بهار بود. هم چنین نتایج حاصل از پیش بینی مدل ها تحت B2 نشان می دهد که روند تغییرات بارش در زمستان برای بیش تر مدل ها به صورت جزیی مثبت خواهد بود و در بهار و تابستان این روند کاهشی است. بیش ترین کاهش بارندگی تحت B2 مربوط به CCSR-NIES در تابستان (61/22- درصد نسبت به مشاهداتی). مدل هیبرید که ترکیبی از مدل های مختلف اقلیمی است، تحت A2روند تغییرات بارش تمام فصول را منفی پیش بینی کرده و بیش ترین کاهش بارش در این مدل مربوط به تابستان به میزان 74/29- درصد نسبت به دوره مشاهداتی است.