تعیین موقعیت بهینه سیستم مهاربند بازویی درقاب های فولادی بلند با استفاده از الگوریتم های فراکاوشی

تامین سختی مناسب و بخصوص سختی جانبی سازه، از پارامترهای اساسی طراحی ساختمان های بلند است. از جمله سیستم های مورد اقبال در سازه های بلند، سیستم سازه ای با مهار بازویی است. به واسطه اتصال هسته مرکزی به ستون های محیطی توسط مهارهای بازویی میزان مشارکت اعضا در تحمل نیروهای جانبی افزایش می یابد. سازه های با مهار بازویی در چند تراز نسبت به سازه های تک بازویی از مقاومت خمشی بیشتری برخوردارند در این راستا موقعیت سیستم های سخت کننده، تاثیر به سزایی در بهبود عملکرد و دستیابی به طرح های اقتصادی خواهد داشت. تعدد الزامات آیین نامه ای و اعضای سازه مستلزم بهره گیری از الگوریتم های فراکاوشی در روند بهینه سازی است در این تحقیق با به کارگیری چهار الگوریتم فراکاوشی بهینه سازی در دو سازه 24و36 طبقه کارآیی هر الگوریتم در بهینه سازی سایز و موقعیت مهارهای بازویی مشخص و نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر موقعیت مهار در دستیابی به سازه بهینه می باشد به طوری که با تخصیص یک مهار به ازای هر دوازده طبقه و تثبیت یکی از آن ها در طبقه آخر هر سازه، موقعیت بهینه مهار دوم سازه 24 طبقه در طبقه دوازدهم و مهارهای سازه 36 طبقه در طبقات یازدهم و بیست و سوم به دست می آید.