نقش لذت زبان خارجی و بی انگیزشی یادگیری در رابطه بین حس تعلق با عملکرد درسی زبان

با توجه به فقر پژوهشی در تحقیقات طولی آموزش زبان انگلیسی در زمینه ترکیب روان شناسی مثبت و منفی، مطالعه کنونی با هدف بررسی خط سیر و نقش میانجی گری لذت زبان خارجی و بی انگیزشی یادگیری در رابطه بین حس تعلق با عملکرد درسی زبان انگلیسی اجرا گردید. نمونه این پژوهش به تعداد 557 دانشجو ترم اول دانشگاهی از رشته های غیر زبان انگلیسی به وسیله نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. با تکیه بر روش تحقیق پیمایشی طولی، داده ها در سه دوره زمانی مختلف در طول یک ترم تحصیلی جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری «منحنی رشد پنهان» نشان داد که کاهش معنی داری در لذت زبان خارجی و افزایش معنی داری در بی انگیزشی یادگیری در طول ترم تحصیلی در درس زبان پیش دانشگاهی بین شرکت کنندگان این تحقیق وجود داشت. درحالی که همبستگی حس تعلق با میزان اولیه بی انگیزشی یادگیری زبان منفی بود، حس تعلق با میزان اولیه لذت زبان خارجی همبستگی مثبت داشت. تاثیر غیر مستقیم حس تعلق در محیط کلاس بر عملکرد درسی زبان با میانجی گری لذت زبان خارجی و بی انگیزشی یادگیری معنی دار گزارش شد؛ این در حالی بود که بدون متغیر های میانجی تاثیر مستقیم حس تعلق در محیط کلاس بر عملکرد درسی زبان معنی دار نبود. یافته های این پژوهش دارای کاربردهای آموزشی مهمی است که مورد بحث قرار گرفته است.