نقش دعا در پیشگیری از صدمات ناشی از ابتلا به بیماری کرونا

دعا در متون دینی یکی از راهی ارتباط با خداوند است و در برخی از آیات الهی به عنوان نوعی عبادت از آن یادشده است. از طرفی با توجه به آیات الهی انسان همراه در سختیها و گرفتارها به سر میبرند که یکی از این سختی ها و گرفتاری ها بیماری است و صدالبته در جهان کنونی که ویروسی به عنوان کوید 19 در سراسر جان شیوع پیداکرده است، انسانها بیش از پیش در سختی و گرفتاری به سر میبرند؛ اما با توجه به این مسئله که ویروس کوید 19 یا همان کرونا شیوعی بسیار آسان دارد؛ از ضرورت و اهمیت این مسئله ایجاب میکند که انسانها دچار نگرانی از مبتال شدن به ویروس پیدا بکنند و همین نگرانی قبل از مبتلا شدن میتواند صدماتی را برای اشخاص به وجود آورده و سلامت و روحی و روانی آنها و به تبع سلامت جسمانی آنها را مختل سازد و همچنین هدف از این مقاله بیان نقش هایی است که دعا میتواند برای پیشگیری و کنترل از صدمات ایفا کند، می باشد؛ درواقع این مقاله به روش توصیفی _ تحلیلی به بیان این مسئله پرداخته است که ارتباط با خداوند تحت عنوان دعا میتواند یک فرایند شفابخش باشد و صدمات وارده را که سلامت روحی روانی اشخاص را مختل میسازد؛ کنترل سازد؛ زیرا که انسان باید بداند که تاثیرگذاری هر امری در عالم هستی بناتر اراده خداوند متعالی است و اگر اراده او بر چیزی تعلق بپذیرد، تخلفناپذیر است. این نگاه بالاترین اثر را در دفع و رفع ناخوشی ها دارد. پس دعا میتواند نقش هایی اعم از: ایجاد امنیت روانی برای اشخاص، ایجاد شادی برای اشخاص، کنترل احساس تنهایی، کنترل ترس از گرفتن بیماری، از بین رفتن اضطراب، ایجاد رضایت از زندگی در اشخاص و درنهایت میتواند از افسردگی جلوگیری کند؛ داشته باشد.