سطوح نسبی مقاومت به بلایت باکتریایی در تعدادی از ارقام و ژنوتیپ های انتخابی گردو

کاشت ارقام مقاوم یکی از مهم ترین راهکارهای کنترل بیماری بلایت باکتریایی گردو با عامل Xanthomonas arboricola pv. juglandis است. در این تحقیق، سطوح نسبی مقاومت به بلایت باکتریایی در برگ و میوه نارس برخی ارقام تجاری و ژنوتیپ های انتخابی گردو در دو سال تکرار بررسی شد. ارقام و ژنوتیپ های مورد بررسی شامل KZ3، 88-2، 88-1، G3، SHK2، C25، H2-1، H1-7، H1-1 و رقمShinova  بوده و ارقام تجاری Serr، Hartley و Chandler به عنوان شاهد به کار برده شدند. برای ارزیابی مقاومت میوه نارس، علاوه بر مواد فوق، ارقام و ژنوتیپ های Vina، Round de montignac (RDM)، Lara، G4، G5، B10، K15، H1-8 و H2-12 نیز گنجانده شدند. از میان مواد گیاهی ارزیابی شده، چهار ژنوتیپ داخلی KZ3، 88-2، 88-1 و G3 در سال 1398معرفی شدند. مخلوط جدایه های باکتری عامل با منشا قزوین، کرج، زنجان و ارومیه در تهیه مایه تلقیح به کار برده شد. ارزیابی مقاومت برگ در شرایط گلخانه و با اسپری نهال های پیوندی انجام شد و بررسی مقاومت میوه نارس در شرایط آزمایشگاهی و با مایه زنی میوه های 45 روزه صورت گرفت. بر اساس نتایج، شدت بلایت برگ و میوه نارس در ارقام و ژنوتیپ های مختلف در هر دو سال ارزیابی متفاوت بود. نتایج تجزیه مرکب داده ها نشان داد که ژنوتیپ های G3 (الوند) و 88-2 (پرشین) حساس ترین و رقم Hartley مقاوم ترین برگ و ژنوتیپ های H1-1 و SHK2 به ترتیب حساس ترین و مقاوم ترین میوه نارس را داشتند. میانگین شدت بلایت برگ و میوه نارس در سال های اول و دوم تفاوت معنی داری نداشت. بر اساس مقایسه ارقام صورت گرفته در این تحقیق، ارقام داخلی تازه معرفی شده پرشین، کاسپین، الوند و چالدران از نظر مقاومت نسبی برگ به ترتیب حساس، نسبتا مقاوم، حساس و نسبتا حساس و از نظر مقاومت نسبی میوه نارس به ترتیب مقاوم، مقاوم، نسبتا مقاوم و حساس بودند. ارتباط آماری بین شدت بلایت برگ و میوه نارس دیده نشد.