بررسی تحلیلی نشانگرهای ریسک و شناسایی آن برای ریسک های تاثیرگذار بر فاز طراحی در قراردادهای طرح و ساخت

امروزه با پیشرفت دانش مدیریت پروژه و توسعه روش های مدیریتی، درصد شکست پروژه ها، کاهش قابل توجهی داشته است. با این وجود همچنان بسیاری از اهداف پروژه ها محقق نمی شود. یکی از مهم ترین فرایندهایی که به شدت تحقق اهداف یک پروژه را تحت تاثیر قرار می دهد، مدیریت ریسک پروژه است. یکی از راه های موثر در مدیریت ریسک پروژه، شناخت و مدیریت پدیده ای به نام نشانگر ریسک می باشد که با وجود گذشت سالیان زیادی از ارایه این مفهوم ولی همچنان بسیار محدود به آن پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش، تلاش در ایجاد درک عمیق تر از این پدیده می باشد. شناخت و مدیریت این پدیده کمک شایانی به فرایند مدیریت ریسک داشته و موجب می شود با داشتن زمان مناسب برای اتخاذ استراتژی، بهترین تصمیم گرفته شده و تاثیر منفی وقوع ریسک را کاهش داد. نوع قرارداد همواره نقش موثری در ایجاد ریسک دارد. لذا در این پژوهش جهت توسعه و تحلیل مفهوم پدیده ی نشانگر ریسک، روش طرح و ساخت با توجه به مزایا و اقبال روز افزون، انتخاب شده است و برای تبیین جایگاه و اهمیت نشانگر ریسک رابطه آن با تعدادی از ریسک های مهم به صورت کیفی تحلیل شده است. بدین منظور از طریق مطالعات کتابخانه ای، جدولی از ریسک های متداول این قراردادها و نشانگرهای ریسک از منابع موجود، شناسایی و گردآوری شده است. از طریق مصاحبه با خبرگان روابط ریسک، منشا و نشانگر در چند ریسک با اهمیت بالاتر بررسی، اعتبار سنجی و جدولی کاربردی از نشانگرها ریسک ارایه شده است که کمک شایانی به ذینفعان جهت داشتن آمادگی بیشتر پاسخگویی دارد.