بررسی آزمایشگاهی تاثیر آرایش قرارگیری صفحات مستغرق تخت بر آبشستگی در اطراف پایه ها و تکیه گاه پل

پایه ها و تکیه گاه های جانبی پل در عرض رودخانه باعث تغییر الگوی جریان آب و درنتیجه موجب آبشستگی موضعی در اطراف این سازه ها می-شوند. روش های مختلفی برای کاهش آبشستگی موضعی در اطراف پایه ها و تکیه گاه های جانبی پل پیشنهادشده که یکی از آن ها استفاده از صفحات مستغرق است. این صفحات با تغییر در رژیم حرکت بار بستر، این امکان را فراهم می سازند تا محل رسوب گذاری و فرسایش قابل کنترل باشد. عملکرد صفحات مستغرق در کاهش آبشستگی پایه و تکیه گاه پل و حرکت رسوب از اطراف صفحات که موجب ایجاد جریان روبه پایین در جلوی آن ها می شود، تحت تاثیر نحوه ی قرارگیری صفحات مستغرق می باشد. در این پژوهش، تاثیر آرایش های مختلف قرارگیری (تک ردیفه موازی، دو ردیفه موازی و دو ردیفه زیگزاکی) صفحات مستغرق تخت با نسبت طول به ارتفاع در زاویه قرارگیری 20 درجه نسبت به جهت جریان، بر کاهش آبشستگی گروه پایه و تکیه گاه پل در حضور اجسام شناور مستطیل شکل به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرارگرفته است. تمامی آزمایش ها در شرایط جریان یکنواخت با آب زلال و رسوبات غیر چسبنده ای با قطر متوسط mm 91/0= d50انجام شده است. نتایج حاکی از آن بود که آرایش دو ردیفه سه تایی به صورت زیگزاکی بیشترین تاثیر را در کاهش آبشستگی و حفاظت پایه-ها و تکیه گاه داشته است. در این حالت فاصله صفحات از تکیه گاه و فاصله ردیف ها بافاصله نسبی 5/0 و 1 می باشد. (فاصله صفحات از تکیه گاه به اندازه La و فاصله ردیف ها از هم 2La بوده) که موجب کاهش 81 درصدی عمق آبشستگی گردیده است.