پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی براساس تعهد و همدلی زوجین در دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

کیفیت زندگی در برگیرنده ی شاخصه های مهمی است که یکی از آن ها کیفیت زندگی زناشویی است.

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کیفیت زندگی زناشویی براساس تعهد و همدلی زوجین بود.

پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند که در قالب طرح پژوهش همبستگی، تعداد 160 نفر به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین آنان انتخاب شدند و مقیاس کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (1995)، مقیاس تعهد زناشویی آدامز و جونز (1997)، و مقیاس همدلی قربانی و همکاران (1389) را تکمیل نمودند. داده های بدست آمده براساس تحلیل رگرسیون چندگانه و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ‎ها:

 نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که، کیفیت زندگی زناشویی براساس تعهد زوجین قابل پیش بینی است (2/870=t و 0/005<P و 0/218=β) و همبستگی مثبت و معناداری بین این دو متغیر وجود دارد. همچنین می توان گفت که کیفیت زندگی زناشویی براساس همدلی زوجین قابل پیش بینی است (3/849=t و 0/001>P و 0/292=β) و  همبستگی مثبت و معناداری بین این دو متغیر وجود دارد.

نتیجه‎ گیری: 

نتیجه گیری کلی حاکی از آن بود که کیفیت زندگی زناشویی براساس تعهد و همدلی زوجین قابل پیش بینی است. بنابراین توصیه می شود که زوج درمانگران به متغیرهای مذکور توجه کرده و براساس آن ها برنامه هایی برای بهبود کیفیت زندگی زوجین طراحی کنند.