تعیین آستانه‏‏ های بهره‏ برداری پایدار از اکوسیستم های مرتعی با تلفیق تکنیک های سنجش از دوری و شاخص های هواشناسی (مطالعه موردی حوضه آبریز رودخانه کرج)

با وجود ضرورت تعیین آستانه بهره‏ برداری پایدار اکوسیستم مرتعی، به خصوص در شرایط خشکسالی، پیشرفت قابل توجهی در سال های اخیر به وجود نیامده است و همچنان برای تعیین آن از روش های زمان بر و پرهزینه نمونه‏ برداری از میزان تولید گونه‏ ها در یک دوره 5 تا 10 ساله استفاده می‏ شود. در این تحقیق بدون نمونه ‏‏برداری درازمدت تولید و فقط با اندازه‏ گیری میدانی درصد تاج پوشش در یک دوره یک ساله (1398-1399)، از شاخص ماهواره‏‏ای و شاخص خشکسالی هواشناسی برای تعیین و پایش آستانه بهره ‏‏برداری پایدار اکوسیستم مرتعی در بخشی از حوضه آبریز رودخانه کرج بهره گرفته ‏شده است. به این منظور، در گام های زمانی 3، 6، 9 و 12 ماهه، سال های نرمال در بازه زمانی 1346 تا 1395 شناسایی و بیشینه شاخص ماهواره‏ای (NDVI) در دوره رویش در سال های مورد نظر، در یک بازه زمانی 20 ساله تعیین شد. نتایج نشان داد بین شاخص ماهواره‏ای و تراکم گیاهی، ضریب همبستگی حدود 60 درصد وجود دارد و شاخص ماهواره‏ای با شاخص خشکسالی هواشناسی و بارندگی تجمعی 9 ماهه منتهی به دوره حداکثر رویش، در شرایط نرمال، ضریب همبستگی حدود 70 درصد دارد. با استفاده از ضرایب مجاز برداشت، آستانه ‏های بهره‏ برداری برای محدوده مجاز شاخص ماهواره‏ ای تعیین شد و در نهایت، مقدار شاخص ماهواره ‏ای مجاز مرتع در بهره ‏برداری پایدار در سال های تر در محدوده (00908/0±07459/0) و در سال های خشک تا حدود (01702/0±16597/0) پیشنهاد می‏ شود.