تاثیر مصرف امگا 3 قبل و بعد از اجرای فعالیت هوازی روی شاخص های عملکرد ریوی دختران غیرفعال

با وجود فواید ورزش، فعالیت های ورزش هوازی می تواند با تاثیری که بر روی دستگاه تنفس می گذارد عملکرد ورزشکاران را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرمصرف امگا3 قبل و بعد از اجرای فعالیت هوازی روی شاخص های عملکرد ریوی دختران دانشجو غیرفعال بود.

به این منظور جامعه ی آماری شامل دختران دانشجوی بین 24-18سال با وزن طبیعی و غیر فعال دانشگاه شهر اهواز بوده است که 30 دانشجوی دختر با میانگین قد(6/5 ± 2/165)سانتی متر، وزن (3/7 ± 4/63)، میانگین شاخص توده بدنی (5/2 ± 8/22) به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. ابتدا قبل از شروع دوره ی مکمل گیر از هر دو گروه اسپیرومتری گرفته شد، سپس آزمودنی های گروه تجربی به مدت 21 روز، هر روز یک کپسول 1000 میلی گرم امگا-3 را مصرف کردند و در پایان مکمل گیری برای بار دوم از هر دوگروه کنترل و تجربی اسپیرومتری گرفته شد و بعد از آن گروه تجربی تست هوازی استراند را انجام دادند و بعد از آن از هر دو گروه کنترل و تجربی برای مرتبه سوم اسپیرومتری گرفته شد. آزمون اسپیرومتری 30 دقیقه پس از تمرین انجام گرفته شد و در نهایت داده های آماری به وسیله آزمون T درون گروهی و بین گروهی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که ظرفیت های ریوی (VC، FVC، FEV1، MVV) در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری نداشته (P>0.05)، ولی در گروه مداخله افزایش یافته اند (P<0.01). نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که در حالت پیش آزمون ظرفیت ریوی ظرفیت های ریوی (VC، FVC، FEV1، MVV) در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری نداشته است (p>0.05)، در حالت پس آزمون بعد از فعالیت هوازی استراند ظرفیت ریوی ظرفیت های ریوی (VC، FVC، FEV1، MVV) در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشته است (p<0.05).

تمرین هوازی منظم و مصرف مکمل امگا3 دو عامل اثر گذار بر شاخص های تنفسی بوده و در نتیجه باعث بهبود وضعیت تنفسی دختران دانشجو غیر فعال می شود.