بررسی وضعیت پژوهشی اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایراناز لحاظ جنسیت: یک مطالعه علم سنجی

تفاوت های جنسیتی در شاخص های علم سنجی در بین اعضای هیات علمی دانشگاه ها و موسسات علوم پزشکی کشور بررسی شد.

مشخصات هیات علمی علوم پزشکی ایران در سامانه علم سنجی وزارت بهداشت (isid.research.ac.ir) در تاریخ 22 خرداد 1400 بررسی شد. داده های استخراج شده با استفاده از نرم افزار آماری R v4.0.1 (R Core Team, R Foundation for Statistical Computing, Vienna, Austria. http://www.r-project.org) تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 

در مجموع 21064 عضو هیات علمی در 77 دانشگاه و موسسه علوم پزشکی کشور شناسایی شدند که 4/57% از آن ها مرد بودند. تعداد مردان در 62 دانشگاه و موسسه بیش از تعداد زنان بود. تعداد مردان در همه رتبه های آموزشی به جز رتبه مربی بیش از تعداد زنان بود. در هر دو جنسیت، بیش ترین اعضای هیات علمی استادیار بودند. مقالات و استنادات مردان بیشتر از زنان بود. در میان 1789 عضو هیات علمی با صفر مقاله، 4/50% مرد بودند. 154 نفر در فهرست پژوهشگران، 1% پر استناد برتر نظام رتبه بندی جهانی ESI در دنیا بودند که اکثریت این افراد مرد بودند (5/80%). میانه تمام شاخص های علم سنجی مورد بررسی در مردان بیش تر از زنان بود. مردان دارای تعداد مقالات، تعداد استنادات، h-index، استناد به ازای مقاله، درصد مقالات بین المللی و نویسندگان همکار بیش تری بودند، با این حال، زنان خود استنادی کم تری داشتند (56/1% در مقابل 51/2%). در همه رتبه های علمی، مردان شاخص بالاتری داشتند. تنها استثنا خود استنادی دانشیاران بود که در آن خود استنادی زنان بالاتر از مردان بود (5/3 در مقابل 3/3).

نتیجه گیری:

 بین اعضای هیات علمی علوم پزشکی کشور در سال 1400 تفاوت هایی براساس جنسیت دیده شد به این صورت که شاخص های علم سنجی در مردان هیات علمی علوم پزشکی در ایران نسبت به زنان بالاتر گزارش شد.