بررسی شیوع مایکوپلاسما پنومونیه و مقاومت ماکرولیدی در کودکان مبتلا بهپنومونی اکتسابی از جامعه: مطالعه موردی در یک بیمارستان آموزشی

مایکوپلاسما پنومونیه از جمله عوامل موثر بر دستگاه تنفس فوقانی و تحتانی به خصوص در کودکان است که آنتی بیوتیک های موثر بر دیواره سلولی بر عفونت های ناشی از آن موثر نیستند. هدف این مطالعه بررسی شیوع مایکوپلاسما پنومونیه و مقاومت به ماکرولیدها در کودکان مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه در شهر کرمان بود.

مطالعه مقطعی حاضر از تیرماه 97 تا تیرماه 98 در یک بیمارستان آموزشی منتخب در شهر کرمان انجام شد. 51 کودک بستری در بخش کودکان با تشخیص پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست استانداردی بود که توسط والدین تکمیل شد. از همه بیماران، نمونه های سواپ بینی و حلق گرفته و برای شناسایی مایکوپلاسما، از روش PCR استفاده شد.

یافته ها:

 بیشترین تعداد بیماران پسر بودند (2/59%). میانگین سنی بیماران 93/3±52/5 سال و میانگین وزن آن ها 55/10±23/17 kg بود. درگیری ریه در بیش از نیمی از بیماران، یک طرفه و بیشترین نوع درگیری، لوبار بود (4/31%). بیش از نیمی از بیماران درگیری همراه نداشتند (9/52%). بیشترین نوع درگیری همراه، افزایش پری برونکیال (4/29%) بود. بیشترین آنتی بیوتیک مورد استفاده، سفتریاکسون بود (5/76%). شیوع مایکوپلاسما پنومونیه در کودکان مبتلا به پنومونی 2% بود. این کودکان دارای ژن rRNA در موقعیت 2063 بودند که دارای مقاومت سطح بالا به ماکرولیدها است.

نتیجه گیری: 

نتایج این پژوهش نشان دهنده آمار بسیار پایین آلودگی با مایکوپلاسما پنومونیه در کودکان مبتلا به پنومونی بود، بنابراین می توان نتیجه گرفت علاوه بر مایکوپلاسما پنومونیه، عوامل ویروسی و باکتریایی دیگری نیز در عفونت های تنفسی نقش دارند که باید شناسایی شوند و مورد توجه قرار گیرند.