رئولوژی تعلیقی های پلیمری: آخرین دستاوردها

تعلیقی‌های کلوییدی در بیشتر فراورده های طبیعی مانند ژل ها، امولسیون ها، غذاها، سامانه‌های بیولوژیکی و صنعتی مانند پوشش ها مشاهده می شوند. ویژگی کلیدی در این سامانه‌ها این است که سطح تماس بین ذرات و محیط تعلیقی زیاد است و از این‌رو پایداری و ریولوژی به طور قابل توجهی تحت تاثیر برهم کنش‌های بین ذرات قرار می گیرد. درک و شناخت عوامل تاثیرگذار بر ریولوژی آن‌ها و کنترل رفتار جریان توسط این عوامل برای دستیابی به فرمول‌بندی موفقیت آمیز و تنظیم خواص فرایندی اهمیت زیادی دارد. با افزودن ذرات به مایع، گرانروی درنتیجه اختلال هیدرودینامیکی جریان افزایش می یابد؛ به طوری‌که با نزدیک شدن به مقدار بیشینه درصد حجمی، گرانروی واگرا می شود و برهم کنش های بین ذرات می تواند باعث انحراف از رفتار نیوتنی شامل گرانروی وابسته به شدت برشی شود. بنابراین رفتار ریولوژیکی در این‌گونه مواد بستگی به درصد حجمی، شکل، اندازه، توزیع اندازه و بار سطحی ذرات دارد. در این مطالعه، ابتدا کلوییدها و انواع برهم کنش‌های کلوییدی و پایداری آن‌ها مرور می شود. سپس اثر پارامترهای مختلف ناشی از حضور ذرات روی رفتار ریولوژی تعلیقی‌های کلوییدی بررسی می شود.