شیوه ها و راهکارهای ثبت اختراع (پته) و امتیازات آن از دیدگاه حقوقی

ثبت اختراع (پته) امتیازی است که به ابداع کنندگان آثار نو و جدید که از دیدگاه اقتصادی حائز اهمیت است اهدا می شود. این اهدا توسط موسسه خاصی صورت می گیرد و هر نوع بهره برداری مالی و اقتصادی از ابداع تا مدت زمان خاصی در اختیار مبتکر قرار داده و حق مالکیت آن را از دیگران سلب می نماید. در هر کشوری ثبت اختراع (پته) جزء حقوق داخلی آن کشور محسوب می شود و امتیازاتی از طرف کشور مربوط در اختیار فرد مبتکر قرار می گیرد. در صورتی که ثبت اختراع (پته) جنبه بین المللی داشته باشد از حقوق بین المللی برخوردار شده، سایر کشورها را از دخل و تصرف در ابداع ایجاد شده منع می کند. ابداع ایجاد شده تحت عنوا (پته) در قدم اول باید ثبت شود. اثری به عنوان پته قابل ثبت است که در سطح جهانی نو و جدید باشد و در ضمن ظرفیت کاربرد صنعتی داشته، و در شاخه علمی مربوط خود به صورت عام بکار گرفته شود. به طور کلی هر فردی که کشف یا ابداع یک فرایند جدید و مفید اعم از ماشین، تولیدات، ترکیب مواد و یا هر چیزی که ترقی و پیشرفت را سبب شود انجام دهد به وی پته تعلق می گیرد که ثبت آن با توجه به قانون پته باید مرحله به مرحله انجام شود. برای درخواست ثبت اختراع (پته) دائم، ابتدا باید فرم تقاضا تنظیم شود که فرم شامل مشخصاتی نظیر خواسته ها، تصویرها، سوگندنامه و میزان دستمزد مورد نیاز برای ثبت آن می باشد که تمامی آنها در فرمت خاصی مرقوم می گردد. شیوه نگارش ثبت اختراع (پته) از اهمیت خاصی برخوردار است که می تواند نقش مؤثری در پذیرش ثبت آن داشته باشد. مبتکر باید نو و جدید بودن اثر ابداعی را شیوا بیان نماید و جنبه اقتصادی و تاثیرگذاری آن را در رفاه عمومی به وضوح شرح دهد. پس از ارائه پته داوران حقوقی، اقتصادی و علمی آنرا به طور کامل بررسی کرده و سپس مجوز ثبت اختراع (پته) را صادر می کنند. پس از به ثبت رسیدن پته، شرکتهای مختلف، با فرد و یا افرادی که پته به نام آنها ثبت شده است وارد مذاکره شده و باسرمایه گذاری بر روی آن موجبات علمیاتی و صنعتی نمودن پته را فراهم می نمایند.