بررسی تنوع زیستی قارچ های اریزیفالز (Erysiphales) و میزبان های آنها در نواحی مرکزی و پیرامونی منطقه حفاظت شده اشتران کوه

بررسی پوشش گیاهی مناطق حفاظت شده و عوامل آسیب رسان مانند قارچ های اریزیفالز، عامل مهمی در سنجش و ارزیابی این مناطق اند. هدف از این تحقیق بررسی تنوع زیستی قارچ های اریزیفالز و میزبان های آنها در نواحی مرکزی و پیرامونی اشتران کوه است. این بررسی مبنایی برای مطالعات بیشتر و ارایه اطلاعات اولیه زیست سنجی گیاهان این مناطق ازنظر آلودگی به عوامل بیماری زا است.

به منظور بررسی وضعیت تنوع زیستی این قارچ ها و گیاهان میزبان آنها 10 پلات از ناحیه مرکزی و به همین تعداد از نواحی پیرامونی منطقه حفاظت شده اشتران کوه، انتخاب و تعداد گونه گیاهی آلوده و گونه های قارچی در این مناطق با استفاده از مشخصات ریخت شناسی شناسایی شدند. سپس شاخص های تنوع زیستی سیمپسون (Simpson)، شانون (Shannon)، شاخص یکنواختی ایونس (Eviness) و غنای گونه ای مارگالف (Margalef) و منهینیک (Menhenik) این گونه ها با نرم افزار  PASTمحاسبه و درصد های فراوانی نسبی و فراوانی کل این گونه ها نیز برآورد شدند. بررسی همبستگی شاخص های تنوع و غنا با استفاده از آزمون لون (levene Test) آنالیز شد.

هجده گونه قارچ بیماری زا از شش جنس روی 40 گونه گیاهی از 15 تیره شناسایی شدند. بیشترین فراوانی نسبی قارچ ها مربوط به جنس لویلولا (Leveillula) و بیشترین فراوانی نسبی گیاهان حساس مربوط به تیره استراسه (Astreaceae) بود. ازنظر شاخص های تنوع زیستی، غنا و یکنواختی بین مناطق بررسی شده اختلاف معنی دار مشاهده نشد. بین طبقات ارتفاعی ازنظر فراوانی نسبی قارچ های بیماری زا و گیاهان آلوده اختلاف مشاهده شد و همبستگی بین شاخص های تنوع و شاخص های غنا در گیاهان آلوده و همبستگی بین این دو شاخص در قارچ های بیماری زا با هم مثبت و معنی دار بود (01/0>p).

گزارش بیشتر گونه های گیاهی میزبان این قارچ ها برای دنیا و ایران جدید است. خسارت این قارچ ها در کنار دیگر عوامل آسیب رسان و وضع بحرانی سطح در اشغال این گونه ها، گیاهان منطقه را تهدید می کند.