توزیع فضایی پایداری اقتصادی-اجتماعی براساس عوامل محیطی (مطالعه موردی: مناطق روستایی استان ایلام)

یکی از چالش های جدی سکونتگاه های روستایی در کشورهای در حال توسعه، پایداری اجتماعی- اقتصادی است که به رغم ارتباط نظام مند با پایداری محیطی، تا حد زیادی در سایه و سیطره آن قرار گرفته و کمتر به طور مستقل مفهوم سازی و بررسی شده است. هدف تحقیق حاضر، بررسی توزیع فضایی شاخص های پایداری اقتصادی- اجتماعی در مناطق روستایی استان ایلام و نیز تشخیص عوامل و نیروهای محیطی موجد اختلاف فضایی در این مناطق است. این نخستین تحقیق در این زمینه در منطقه مورد نظر است که در آن، با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، 37 روستا به عنوان نمونه انتخاب و 250 پرسشنامه توسط روستاییان تکمیل شد. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی بود و اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شد. تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون توکی در نرم افزار spss و سیستم اطلاعات جغرافیایی انجام گرفت. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین شاخص های پایداری اقتصادی و اجتماعی در ابعاد مختلف وجود دارد. همچنین نتایج آزمون توکی نشان داد که توزیع فضایی شاخص های پایداری اقتصادی- اجتماعی در محدوده تحقیق متفاوت است که متاثر از عوامل و نیروهای محیطی در منطقه است.