رهیافتی بر شکل گیری کانسار مس ماهور، جنوب غرب نهبندان، بر پایه بررسی های کانی-شناسی، میانبارهای سیال و ایزوتوپ های گوگرد

منطقه ماهور در 135 کیلومتری جنوب غرب نهبندان در استان خراسان جنوبی در بخش مرکزی کمربند آتشفشانی-ماگمایی قطعه لوت واقع است. نفوذ یک توده گرانیتوییدی با ترکیب دیوریت، کوارتز دیوریت، کوارتز مونزو دیوریت و کوارتز مونزونیتی با سن الیگوسن  به درون سنگ های آتشفشانی منطقه با سن پالیوسن- ایوسن منجر به دگرسانی و کانی سازی شده است. پهنه های دگرسانی منطقه شامل آرژیلی (کانی های رسی)، پروپلیتی (کلریت، سریسیت، کلسیت و اپیدوت)، فیلی (کوارتز، سریسیت و پیریت) و سیلیسی هستند. رخداد کانی سازی به صورت افشان و رگچه ای  بوده و شامل پیریت، مگنتیت، کالکوپیریت، اسفالریت، گالن، آرسنوپیریت، کوبانیت، کوولیت، تتراهدریت، جیمسونیت و استیبنیت است. بر اساس روابط قطع شدگی بین رگچه ها، دو نوع رگچه کوارتز + اسفالریت + پیریت  ± کالکوپیریت (رگچه های نوع 1) و کوارتز + پیریت + کالکوپیریت  ± اسفالریت (رگچه های نوع 2) در بخش های عمقی منطقه شناسایی شده است. سیال های درگیر در رگچه های نوع 1 و 2 به ترتیب دارای شوری 8/6 تا 2/21 و 9/7 تا 2/20 درصد وزنی معادل NaCl  و دمای همگن شدگی 315 تا 575 و 177 تا 454 درجه سانتیگراد هستند. یافته های ریزدماسنجی  بیانگر دگرگونی سیال کانه ساز طی رخدادهای جوشش و آمیختگی سیال های ماگمایی با آب های جوی است. مقدار  δ34S پیریت و کالکوپیریت 15/3-8/1 درهزار بیانگر خاستگاه ماگمایی گوگرد است. نتایج بررسی های زمین شناسی، دگرسانی، کانی سازی، سیال های درگیر و ایزوتوپ های پایدار گویای رخداد کانی سازی سامانه پورفیری در منطقه ماهور است.