شناسایی کارکردها و کژکارکردهای سرمایه اجتماعی در اجرای خط‎مشی های جمعیت در ایران

سرمایه اجتماعی، نقش تعیین‎کننده‎ای در اجرای خط‎ مشی‎های عمومی دارد. اجرا، مرحله‎ای از فرآیند خط‎ مشی‎ گذاری است که محل تحقق عملیاتی اهداف خط‎ مشی‎ها می‎باشد. این تحقیق، در پی پاسخ به این‎سوال است که سرمایه اجتماعی، چه کارکردها و کژکارکردهایی در اجرای خط‎مشی‎های جمعیتی دارد. روش تحقیق در این پژوهش، از منظر فلسفه تحقیق، «تفسیری» و از نظر رویکرد، «استقرایی» است. استراتژی تحقیق، «مطالعه موردی» و نحوه گردآوری اطلاعات، «مصاحبه» است. جهت تحلیل داده ‎های مصاحبه ‎ها از تکنیک «تحلیل مضمون» استفاده شد. با تحلیل داده‎ها، 47 مضمون اولیه، 6 مضمون سازمان‎دهنده و 2 مضمون فراگیر احصاء شده و الگویی نظری شکل گرفت که مطابق آن وفاق اجتماعی، تعاملات اجتماعی سازنده و وجدان جمعی، کارکردهای سرمایه اجتماعی قلمداد می‎شوند که تحقق آن‎ها، تسهیل‎گر اجرای خط‎مشی‎های جمعیتی است. ضعف وفاق اجتماعی، تعاملات اجتماعی مخرب و ضعف وجدان جمعی، کژکارکردهای سرمایه اجتماعی هستند که اجرای خط‎ مشی‎های جمعیتی را متوقف کرده یا به تعلیق درمی‎آورند.