اولویت بندی پیشران های مدیریت توسعه فضای سبز در شرایط بحران منابع آب مبتنی بر آینده پژوهی

مناطق خشک شرق ایران و بویژه شهر مشهد نیز یکی از بحرانی ترین نقاط کشور در زمینه کمبود آب بوده که بخش قابل توجهی از آن نیز صرف آبیاری فضای سبز شهری می شود. لذا این پژوهش با هدف شناخت عوامل و پیشران های موثر در توسعه فضای سبز و ارایه استراتژی و سناریوهای محتمل در شرایط بحران انجام شد. در این پژوهش پیشران های اصلی (معیارها) توسعه فضای سبز در شهر مشهد با استفاده از نظر خبرگان و کارشناسان (پنل خبرگان) و براساس پرسش نامه و در دو راندصورت گرفت طراحی پرسشنامه با استفاده از طیف لیکرد، روایی براساس ضریب آلفا کرونباخ که مبتنی بر واریانس بوده و با استفاده از نرم افزار SPSS، معادل 829/0 محاسبه شد و پایایی با نظر خبرگان مشخص گردید حجم نمونه ابتدا 50 و در نهایت از طریق جدول مورگان 30 نفر تعیین گردید و با تکیه بر روش دلفی توزیع و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. .نتایج نشان داد معیارها و شاخص های موثر در توسعه فضای سبز در راند اول به ترتیب اولویت معیار اجتماعی، مدیریتی، اقلیمی، اقتصادی و در راند دوم دلفی به ترتیب اهمیت معیار مدیریتی، معیار اقلیمی، اقتصادی و اجتماعی بدست آمد. بررسی دو معیار مهم مدیریتی و اقلیم نشان داد که عدم مدیریت منابع آب و خشک سالی های مستمر بدترین سناریو و مدیریت منابع آب و عدم خشک سالی، بهترین سناریوهای محتمل در آینده می باشند.