اثر عصاره میوه کیوی و گالیک اسید بر رابطه زیستی گل جالیز و گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از محصولات مهم کشاورزی است که میزبان مناسبی برای گل جالیز محسوب می شود. گونه های سرده گل جالیز یکی از عوامل ایجادکننده تنش زیستی است که رشد گیاه و تولید محصول آن را محدود می کند. برخی از ترکیبات طبیعی و مواد شیمیایی روی این ارتباط زیستی اثر دارند. ازاین رو در پژوهش حاضر تاثیر گالیک اسید و عصاره میوه کیوی بر رابطه زیستی گل جالیز و گوجه فرنگی بررسی شده است. بدین منظور در ابتدا اثر همزیستی گل جالیز بر پارامترهای رشد گوجه فرنگی و مقدار قند محلول و رنگیزه های فتوسنتزی آن موردبررسی قرار گرفت. سپس اثر غلظت هایی از گالیک اسید و عصاره میوه کیوی در سطوح مختلف بر این ارتباط زیستی از طریق اندازه گیری پارامترهای رشد گوجه فرنگی و گل جالیز، رنگیزه های فتوسنتزی و مقدار قند محلول در گوجه فرنگی انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که گل جالیز باعث کاهش وزن تر و وزن خشک ساقه، برگ و ریشه و کاهش سطح برگ گوجه فرنگی شده و مقدار رنگیزه های فتوسنتزی و محتوای قند محلول آن را هم کاهش داد. تیمار گالیک اسید و نیز عصاره میوه کیوی پارامترهای رشد گل جالیز و رشد کلی آن را کاسته و در مقابل رشد گوجه فرنگی را افزوده است. به نظر می رسد این فرایند با کاهش ارتباط زیستی بین انگل و میزبان رخ داده چرا که محتوای قند محلول گوجه فرنگی و نیز مقدار رنگیزه های فتوسنتزی آن افزایش یافته و گوجه فرنگی مقاومت خوبی را نشان می دهد.