ارزیابی تاثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول 6000 بر شاخص های جوانه زنی لاین های جو (.Hordeum vulgare L)

به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر شاخص های جوانه زنی لاین های جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در آزمایشگاه پژوهش و زیست فناوری (بیوسنتر) دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش خشکی در سه سطح (صفر (شاهد)، 25 و 50 درصد) که با استفاده از محلول پلی اتیلن گلایکول (PEG) 6000 اعمال شده بود و 10 لاین هاپلویید مضاعف جو حاصل از دو واریته Nure وTremois بود. شاخص-های درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه، شاخص طولی و شاخص وزنی قدرت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس بیانگر اثر معنی دار سطوح تنش خشکی و لاین ها و برهم کنش آنها بر تمامی مولفه های جوانه زنی (درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و شاخص طولی و وزنی قدرت) بود. نتایج نشان داد درصد و سرعت جوانه زنی با افزایش غلظت پلی اتیلن گلایکول به طور معنی داری کاهش یافت و بیشترین درصد (100 درصد) و سرعت جوانه زنی (38/32 جوانه در روز) از لاین شماره 2 و عدم تنش خشکی حاصل گردید. همچنین به منظور گروه بندی لاین ها براساس شاخص های جوانه زنی، از تجزیه خوشه ای به روش s Ward استفاده گردید که لاین ها در 2 گروه مجزا قرار گرفتند. به طور کلی لاین شماره 2 با داشتن بالاترین درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص طولی قدرت نسبت به سایر لاین های مورد بررسی متحمل ترین لاین بود.