اثر پرایمینگ زیستی و هورمونی بر شاخص های جوانه زنی بذرهای مریم گلی کبیر (.Salvia sclarea L)

پرایمینگ بذر روشی است که در آن بذر پیش از قرار گرفتن در بستر کشت و مواجهه با شرایط محیطی، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آماده جوانه زنی می شود. در این راستا، دو آزمایش جداگانه به منظور ارزیابی اثر پرایمینگ بذرهای مریم گلی کبیر با باکتری های افزاینده رشد گیاهی و مواد تنظیم کننده رشد گیاهی به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه علوم باغبانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه انجام در سال 1394 شد. تیمارهای پرایمینگ زیستی شامل 15 باکتری افزاینده رشد گیاهی از جنس های Herbaspirillum، Azotobacter، Azospirillum، Flavobacterium و Pseudomonas و پرایمینگ هورمونی شامل جیبرلیک اسید و کینتین در غلظت های 50 و 100 میلی گرم بر لیتر به همراه هیدروپرایمینگ و شاهد (بدون پرایم) بود. پس از اعمال پرایمینگ، تعداد 25 عدد بذر در هر پتری دیش قرار داده شده و بذرهای جوانه زده به صورت روزانه شمارش گردید. همه شاخص های جوانه زنی مورد بررسی، به جز میانگین زمان جوانه زنی و ضریب سرعت جوانه زنی روزانه تحت تاثیر پرایمینگ زیستی قرار گرفتند. پرایمینگ زیستی با Azotobacter 12 موجب کاهش درصد، سرعت و متوسط جوانه زنی روزانه بذر شد و فقط سرعت جوانه زنی روزانه افزایش یافت. در پرایمینگ هورمونی، تمام شاخص های جوانه زنی تحت تاثیر تیمارها قرار داشتند و کاربرد مواد تنظیم کننده رشد موجب کاهش ضریب سرعت جوانه زنی و افزایش میانگین زمان جوانه زنی گردید. همچنین، کینتین در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر موجب کاهش درصد، سرعت و متوسط جوانه زنی روزانه بذر شد و فقط سرعت جوانه زنی روزانه را افزایش داد.