اثر رژیم های مختلف آبیاری بر تجمع برخی اسمولیت های سازگار و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در گیاه کینوا

کمبود آب باعث ایجاد محدودیت شدید زیست محیطی جهت تولید گیاهان زراعی می شود. گیاه کینوا با توجه به توانایی رشد تحت شرایط نامساعد محیطی و ارزش غذایی بالای آن در سال های اخیر توجه ویژه ای را به خود جلب کرده است. این آزمایش به منظور بررسی تاثیر دور آبیاری و سطوح مختلف آبیاری روی کینوا در سال 1398 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان واقع در دشت دهگلان به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. چهار دور مختلف آبیاری شامل 4، 8، 12 و 16 روز آبیاری به عنوان فاکتور اول و چهار سطح آبیاری شامل آبیاری کامل (100% نیاز آبی گیاه)، 75%، 50% و 25% نیاز آبی گیاه به عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد با کاهش آب در دسترس گیاه و افزایش فاصله دور آبیاری محتوای پرولین، گلیسین بتایین، کربوهیدرات های محلول و نامحلول و فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز افزایش یافت اما عملکرد دانه کاهش یافت. افزایش فاصله دور آبیاری از 4 به 16 روز عملکرد دانه را 84/44% کاهش داد، همچنین عملکرد دانه گیاهانی که به میزان 25% نیاز آبی، آبیاری شده بودند در مقایسه با شرایط شاهد 47/56% کاهش نشان داد.