وضعیت ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی ایران: سوال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش، ترویج استفاده از شواهد

ترجمان دانش عبارت است از فرآیند تولید، تبادل و به کارگیری صحیح دانش ازنظر اخلاقی، که از برهم کنش میان پژوهشگران و مصرف کنندگان سلامت، منجر به تولید محصولات موثرتر و نظام ارایه خدمات سلامت قوی تر می شود. پژوهشهای کمک کننده به سیاستگذاری در حوزه ترجمان دانش، یکی از نیازهای نظام سلامت کشور است و باید فعالیت در این حوزه توسعه یابد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت ترجمان دانش دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1397 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی، 9 دانشکده و 33 مرکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران که با بیش از 3 سال سابقه تاسیس داشتند به صورت سرشماری وارد مطالعه شده و با استفاده از پرسشنامه معتبر "خودارزیابی سازمان های تولیدکننده دانش"، وضعیت ترجمان دانش آنها ارزیابی شد. داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS.18 و با استفاده از محاسبه میانگین و انحراف معیار توصیف شدند.

میانگین امتیازات در حیطه های "سوال پژوهش"، "تولید دانش"، "انتقال دانش" و "ترویج استفاده از شواهد" به ترتیب (2/31)، (2/83)، (2/35) و (2/20) (از 5) به دست آمد. بیشترین نقاط ضعف در حیطه انتقال دانش و بیشترین نقاط قوت مربوط به حیطه تولید دانش بودند.

نتایج نشان دادند که ظرفیت پژوهش و تولید دانش در دانشگاه علوم پزشکی ایران تا حدودی قابل قبول و مناسب است اما نقاط ضعف قابل توجهی در حیطه های سوال پژوهش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد، خصوصا در تعامل بین محققان و کاربران دانش وجود دارد. لذا پیشنهاد می شود سیاست های جامعی در سطوح کشوری و دانشگاهی در جهت تسهیل ارتباط بین محققان و کاربران دانش و حمایت از فعالیت های ترجمان دانش تدوین شود.